Πήγαν στο εστιατόριο του ξενοδοχείου.
Εκεί είχε κάνει πολλές συναντήσεις με τους ντόπιους
και θυμόταν ακόμα τους περίφημους λόγους
που έβγαζαν πριν πιουν
που δεν τελείωναν ποτέ.
Χαμογέλασε.
Του ήρθε στο μυαλό
ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής.
Ήταν από τους πιο σημαντικούς αγωνιστές
που είχε γνωρίσει την πρώτη φορά
που είχε δει αυτόν τον λαό από κοντά.
Δίχως να ξέρουν ότι είχε ήδη γράψει
και παλέψει χρόνια πριν
για την αναγνώριση
της Γενοκτονίας που είχαν υποστεί
τον προηγούμενο αιώνα…
Δεν είχε πει τίποτα τότε
τα είχαν μάθει πιο μετά
μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών.
Το παραδοσιακό φαγητό είχε έρθει
και το άρωμά του μοσχοβόλησε
σαν εκείνο όπου τον είχαν καλέσει
ενώ ήταν η ημέρα των εκλογών.
Έτσι είχε ακούσει πατριωτικά τραγούδια
σε βαφτίσια…
Θα μιλούσαν σοβαρά μόνο μετά.