Όταν ένας βάρβαρος κατηγορεί
ένα λαό που αντιστέκεται στη βαρβαρότητα,
εμφανίζεται ένα πιστοποιητικό Δικαίου.
Έτσι αναδιπλώθηκε στη μνήμη του
ο κατάλογος των ανθρώπων
που είχαν χαρακτηριστεί
personae non gratae
από τη βαρβαρότητα.
Σκέφτηκε ότι ήταν τιμή.
Ήξερε ότι μερικοί είχαν βγει από τον κατάλογο
αφού ζήτησαν συγγνώμη
στο καθεστώς που μισούσε
τον πολιτισμό της Ανθρωπότητας.
Ήταν ντροπή!
Αλλά καταλάβαινε τη δειλία…
Τη δεχόταν αλλά δεν την αποδεχόταν…
Τελικά ποιος καταλάβαινε
ότι ήταν πιο τιμητικό
από το να είσαι επίτιμος δημότης.
Διότι τον τελευταίο τίτλο
ήταν δημοκρατική χώρα
που σου τον έδινε.
Ενώ ο κατάλογος
έδειχνε το μίσος της βαρβαρότητας
κι ήταν η απόδειξη, η έμμεση,
της Αγάπης της Ανθρωπότητας.