Ήταν όλοι μαζί εκείνη την ημέρα

για να ζήσουν μαζί

την αλλαγή κύκλου της αθώας

που είχε ζήσει τόσα πολλά

για να ξέρει

ότι θα παρέμεναν μαζί

για να μη νιώθει μόνη

η ψυχή της.

Τότε διάβασαν το κείμενο

που έγραφε για τη συνέχεια.

Και τους ακολουθούσαν
το κλαρίνο και το μαντολίνο,
η κιθάρα και η μαντόλα.
Έτσι ακούστηκαν τα λόγια και οι νότες
για να χαρεί η ζωή που πάλευε
και η ψυχή που απελευθερωνόταν
σιγά σιγά
χωρίς να βιαστεί
γιατί έπρεπε ν’ ανοίξουν εντελώς
τα πανέμορφα φτερά της πεταλούδας.
Αφού προετοίμασαν τη συνέχεια
για να ζήσει η διάρκεια
ολοκλήρωσαν τον πίνακα
και η πεταλούδα πέταξε ελεύθερη.