Τα νεκροταφεία ήταν φυσικός χώρος
όπου ζούσε ο χρόνος.
Δεν ένιωθε περισσότερο μόνος
ανάμεσα στους νεκρούς.
Ήταν κι αυτοί της Ανθρωπότητας.
Ήταν και αυτοί αθώοι
και μάλιστα που δεν μπορούσαν
να τον σκοτώσουν
με τη προδοσία τους.
Άλλωστε υπήρχαν και άλλοι
που ήταν ήδη νεκροί
πριν καν ζήσουν
γιατί είχαν παραμείνει
στο στάδιο της ύπαρξης
χωρίς αφύπνιση.
Ο  πόλεμος έπρεπε να συνεχιστεί
ακόμα κι αν δεν φαινόταν
τι υπήρχε πίσω
από την κουρτίνα.
Οι μεταγνώσεις άλλαζαν τα πάντα
αφού επέτρεπαν την όραση
και μέσα στο αόρατο
της  στρατηγικής
γιατί μόνο έτσι μπορούσε να ανακόψει
τη δράση της βαρβαρότητας.