Μετά από τόσα χρόνια ακόμα οι κοινωνίες
δεν καταδίκαζαν με ξεκάθαρο τρόπο καθεστώτα
που συνέχιζαν να σκοτώνουν
τα θύματα τους
εντός της αδιαφορίας.
Δεν τολμούσαν να πουν την αλήθεια
για τους δικτάτορες
φοβόντουσαν να τους ονομάσουν
με αυτόν τον τρόπο
γιατί έτρεμαν για τις επιπτώσεις
ενώ ζούσαν σε ελεύθερες χώρες.
Αυτά τα συστήματα δεν είχαν αλλάξει
άρπαζαν κάθε πολιτικό αντίπαλο
και τον ανάγκαζαν
να ομολογήσει αυτό
που δεν είχε κάνει
και να καταδικαστεί
ως τρομοκράτης
και εχθρός της ιδεολογίας.
Ήταν η ίδια σαβούρα.
Και η ίδια υποκρισία.
Όμως η αντεπίθεση
θα άφηνε ίχνος και κόστος
πάνω στο σύστημα.
Θα ήταν η απαγόρευση της βαρβαρότητας.