Η αδικία των αθώων
δεν ήταν μία εύκολη έννοια
ακόμα και για τους δίκαιους
γιατί κατά κάποιο τρόπο
οι δίκαιοι είναι αθώοι
για αυτό το θέμα.
Έτσι έπρεπε να δείχνουν το παράδειγμα
χωρίς να το εκφυλίζουν
αλλιώς οι αθώοι θα πίστευαν
ότι είναι κάτι το φυσιολογικό.
Ήταν και αυτό ένα μάθημα τελικά
όσο απίστευτο κι αν φαινόταν.
Έπρεπε να γίνουν γεγονότα
για να παρουσιασθεί το πρόβλημα
και τότε υπήρχε μια διακλάδωση.
Υπήρχαν αυτοί που πίστευαν
και άλλοι που κατέληγαν να είναι βάρβαροι.
Οι αθώοι δεν ήξεραν από μόνοι τους να είναι δίκαιοι.
Και αυτό ήταν το πρόβλημα σε μια κρίση
γιατί δεν έπαιρναν απαραίτητα
τη σωστή θέση και αυτή ήταν μερικές φορές άδικη.
Δεν προστάτευαν τους άλλους αθώους
αλλά περίμεναν να προστατευτούν
και μερικές φορές πήγαιναν με τους βάρβαρους
για να σωθούν, βάζοντας σε κίνδυνο
ακόμα και τους δίκαιους.