Τον είχε γνωρίσει σ’ ένα μικρό μαγαζί.
Καθόταν πάντα πίσω από υπολογιστές
λες και ήταν οι μόνοι του φίλοι.
Πριν μιλήσει είχε σκεφτεί
ότι θα ήταν συμβατός με τη σκέψη του
αλλά είχε προτεραιότητα η αποστολή…
Όταν αυτή τελείωσε
του μίλησε διαφορετικά.
Ήταν μόνος αλλά ήδη βοηθούσε τους άλλους.
Και αυτό ήταν καλό.
Αλλά κάποιος έπρεπε να τον βοηθήσει και αυτόν.
Ζούσε κοντά στον ιστορικό ναό.
Και αυτό τον είχε επηρεάσει.
Ήταν δίκαιος εν δυνάμει
αλλά τότε ήταν ακόμα αθώος…
Τον προσέγγισε μέσω της ιστορίας
γιατί αγαπούσε τα βιβλία.
Ήταν πρόσφυγας
αλλά και μαχητής.
Αυτό τον άγγιξε,
αυτό του άρεσε.
Έτσι άγγιξε την ψυχή του η Χρονοστρατηγική.
Νοητικό σοκ.
Διακλάδωση.
Δίπλα στον ναό άρχισαν διαλέξεις
για τους αθώους.