Ήταν χρέος να πας αποστολή
στα κατεχόμενα.
Οι κινήσεις έρχονταν μόνο μετά.
Οι πράξεις έπρεπε να είναι ασυμμετρικές
σαν τις αποστολές.
Τα εργαλεία πολυμήχανα
με το ελβετικό πνεύμα μέσα τους
για να είναι ενεργή η πολλαπλότητά τους.
Όσο για το θέαμα
ακόμα και η όπερα
χρειαζόταν κυάλια…
Άλλωστε με αυτά φαίνονταν τα πτηνά…
Κάθε κίνηση έπρεπε να είναι
και συμβολική.
Τα ονόματα των κατεχομένων
που δεν είχαν ξεχαστεί
από τους ελεύθερους
είχαν γίνει συμβολικά.
Έτσι οι μαχητές έπιναν
στο όνομά τους.
Διότι ήξερε ότι η στρατηγική
που γινόταν από πάνω
έπρεπε να έχει και στοιχεία από κάτω
για ν’ αγγίξει τις ψυχές των ανθρώπων.