Και οι τελευταίοι είχαν το δικαίωμα να παλέψουν.
Κανένας δεν θα ήταν αποκλεισμένος
από τη στιγμή που ήθελε
να αγωνιστεί στο μέτωπο
ακόμα και μετά από το παράδειγμα
αυτό δεν είχε σημασία.
Η ουσία ήταν ο κοινός αγώνας.
Έτσι είχε δείξει ότι και ο τελευταίος
μπορούσε να γίνει επικίνδυνος
για το σύστημα
αφού μπορούσε να εμφανιστεί παντού.
Σε κάθε σημείο όπου υπήρχε ανάγκη
ακόμα και το πιο απίθανο.
Το σύστημα δεν πίστευε
στα κατεχόμενα.
Ήταν λοιπόν μόνο θέμα πρωτοβουλίας
να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά
μέσω εσωτερικής φθοράς
την ώρα που έπρεπε να απαντήσει
στην αντεπίθεση της υψηλής στρατηγικής.
Η φθορά του συστήματος
έπρεπε να γίνει με εποικοδομητικό τρόπο.
Για να εκφυλίζεται δυναμικά
έως την κατάρρευσή του.