Η νοοτροπία του οθωμανικού
είχε σχέση με το σύνδρομο της Στοκχόλμης
και εκείνου του κούκου.
Διότι το θύμα δεν μπορούσε
καν να φανταστεί
ότι οι κινήσεις του θύτη
είχαν ως στόχο
τον αφανισμό.
Κι όταν το έβλεπε
ήταν αργά
γιατί ποτέ δεν είχε σκεφτεί
ότι κάποιος θα το ήθελε
και θα το έκανε
ενώ ο ίδιος δεν είχε κάνει
ποτέ τίποτα.
Αλλά είχε δώσει στον θύτη
το δικαίωμα να τον σκοτώσει.
Μπορεί να φαινόταν παράλογο
αλλά ήταν κοινό.
Και αυτό φαινόταν
με την πανδημία
αφού μερικοί κρατούσαν
μόνο το δικαίωμα να πεθάνουν
λόγω έλλειψης πίστης στην απελευθέρωση.