Εντός της πανδημίας
δεν είχε ξεχάσει τη συζήτηση
που αφορούσε γεγονότα
προηγούμενων αιώνων.
Ο φίλος τους ήταν έτοιμος.
Είχε ηχογραφήσει το πολεμικό άσμα
που έλειπε.
Το είχε ξεχάσει η κοινωνία
αλλά όχι η Ανθρωπότητα.
Ήταν και αυτό στα κατεχόμενα
και τώρα είχε αρχίσει η απελευθέρωση
μέσω της αναθεμελίωσης.
Το έργο του άλλου αιώνα
θα ζούσε ξανά.
Η φωνή του φίλου του και η λύρα του
είχε γράψει κομμάτι ιστορίας
γιατί είχαν συμφωνήσει
για τη συνέχεια του έργου.
Διότι ήθελαν και οι δύο
να ενισχύσουν τη διάρκειά του.
Έτσι το τηλέφωνο
ήταν μια νέα αρχή
για το μέλλον
περιμένοντας την ιστορική ηχογράφηση.