Η μέθοδος της βαρβαρότητας ήταν απλή.
Απαγόρευε τη χαρά.
Όταν οι άνθρωποι ήταν χαρούμενοι
μάθαιναν εκθετικά.
Το σύστημα δεν τους ήθελε χαρούμενους.
Γι’ αυτό μιλούσε μόνο για την ευτυχία του συστήματος.
Η ευτυχία ήταν ελεύθερη.
Αρκούσε να είσαι του συστήματος.
Το σύστημα καταπίεζε τις ψυχές.
Και αυτό το πετύχαινε με τις απαγορεύσεις.
Δεν έπρεπε να είναι χαρούμενοι οι άνθρωποι
αλλιώς το σύστημα κινδύνευε.
Τους ήθελε χωρίς χαρά
για να τους παρέχει την ευτυχία του
και μάλιστα με τρόπο αποκλειστικό.
Εκμεταλλευόταν την έλλειψη γνώσεων
για να κατασκευάσει συνομωσίες
ex nihilo.
Δεν είχε βάθος και το σύστημα
έπρεπε να γεμίσει το κενό του
με την προπαγάνδα του.
Έλεγε ότι υπήρχαν ουσίες
που σε προστάτευαν από τα πάντα
ακόμα κι αν πέθαιναν οι άνθρωποι.