Οι ψευδοαγωνιστές ήταν αυτοί που έπαιζαν
τους μαχητές όταν δεν υπήρχε μάχη.
Έλεγαν κι έλεγαν τα πάντα
αλλά εντελώς τυχαία, όταν ερχόταν
η στιγμή της μάχης,
είχαν διάφορες δικαιολογίες
για να μην κάνουν τίποτα.
Οι ψευδοαγωνιστές ήταν οι πραγματικοί φαρισαίοι,
οι γραμματείς…
Εκείνοι που είχαν πολλά να πουν
αλλά τίποτα να γράψουν.
Πάλευαν μόνο για τη μάχη δωματίου.
Δεν μπορούσαν να πάνε πιο πέρα
γιατί μετά αντιμετώπιζαν
την πραγματικότητα του κόσμου
κι ερχόταν ήθελαν δεν ήθελαν
με την ίδια την Ανθρωπότητα
που τους άδειαζε
και μάλιστα με μεγάλη χαρά
γιατί εκείνη ήξερε πόσο κενός
ήταν ο λόγος τους.
Το ήξερε και από άλλους αγώνες
αλλά τώρα με την πανδημία,
που είχε ανοίξει μέτωπα παντού,
φαινόταν περίτρανα.