Το χρονοστρατηγικό βλέμμα
εξέταζε κάθε στρατηγικό παίγνιο
με βαθύτητα.
Δεν εξέταζε μόνο τους κανόνες.
Εξέταζε πώς λειτουργούσαν μαζί
για να μην είναι αυθαίρετοι.
Εντόπιζε τις αξίες
ακόμα κι αν έπρεπε για αυτό
να λαξεύσει τις αρχές,
για ν’ απελευθερώσει το άγαλμα
από το μάρμαρο
όπως έλεγε ο γλύπτης της Αναγέννησης.
Εξήγησε όχι μόνο την προσομοίωση
αλλά και τα ορθολογικά κριτήρια
που είχαν μια ομαδική δράση.
Έτσι στο σκάκι έδειξε
τα θεμέλια που έφτιαχναν ξεχωριστά
τον Πύργο και τον Αξιωματικό
ενώ μαζί δημιουργούσαν τη Ντάμα
και με περιορισμό τον Βασιλιά
για να ερμηνευτεί και ο Ίππος
ως η πρώτη απελευθέρωση
μετά την άρνηση
των βασιλικών τροχειακών.