Έβλεπε ότι το πνεύμα του θύματος κυριαρχούσε.
Και δύσκολα άλλαζε χωρίς παρέμβαση
γιατί πολύ απλά ήταν η πιο εύκολη πορεία
για το μυαλό που ζούσε μόνο
στα κατεχόμενα.
Αυτό το πνεύμα δεν έβλεπε την ελευθερία
μόνο τον ζυγό της βαρβαρότητας.
Ήθελε μόνο βοήθεια
ούτε καν αληθινή συμπαράσταση
γιατί δεν ήθελε να κάνει τίποτα
εκτός από το να το σώσουν οι άλλοι.
Δεν ήταν της αντίστασης
ούτε καν της παθητικής…
Γι’ αυτό μια γραμμική προσέγγιση
σταματούσε πάντα στο ίδιο εμπόδιο.
Έπρεπε να πεισθεί
ότι μπορούσε να κάνει κάτι
για να υπάρχει
η πορεία της απελευθέρωσης.
Έτσι έπρεπε το φως
να έρθει τόσο κοντά στο θύμα
που αυτό να μην έβλεπε
τίποτα άλλο
που να το φοβίζει.
Γι’ αυτό το φωτοστέφανο ήταν απαραίτητο.