Kirsch.
Αυτό το πνεύμα το είχαν νιώσει και στο γλυκό.
Και γι’ αυτό ήπιαν στη μνήμη των ψυχών.
Ένα ολόκληρο κομμάτι της ιστορίας
τους είχε αποκαλυφθεί
και αυτό εξηγούσε πολλά
ακόμα και από αυτά που ζούσαν τώρα.
Ένιωθαν επιτέλους την επίγευση της ελευθερίας
και αυθόρμητα ήρθε στο μυαλό τους
το κεντρικό πάρκο.
Χαμογέλασε όταν το άκουσε
γιατί τα δύο πάρκα
είχαν γεννηθεί την ίδια χρονιά
σε δύο διαφορετικές ηπείρους
ακολουθούσαν όμως το ίδιο πνεύμα.
Η ανθρώπινη φύση
ήταν αυτή που καθόριζε
κάθε μέρος τους.
Ήταν στις απέναντι όχθες
του Ατλαντικού Ωκεανού
λες και αυτός αποτελούσε
τον συνδετικό κρίκο
ενός πολλαπλού κόσμου
μιας χρονικής γέφυρας.