Δεν έβλεπε σύνορα ανάμεσα στις γνώσεις.
Και ήταν φυσιολογικά πολύγλωσση.
Έτσι δεν ανεχόταν τους αποκλεισμούς
γιατί είχε υπολογίσει
ότι προκαλούσαν κατεχόμενα
που καταπατούσαν την ελευθερία της σκέψης.
Γρήγορα αντιλήφθηκε
ότι κανείς δεν είχε φανταστεί
την ύπαρξή της
και ακόμα λιγότερο τη ζωή της.
Ήταν σαν να μην την είχαν προβλέψει.
Αλλά σιγά σιγά
άρχισε να παράγει έργα τέχνης
με δικές της τεχνικές.
Μελετούσε τα υπάρχοντα
και τα αγαπούσε.
Μετά τα ενσωμάτωνε
για να μην χαθούν
για να μη δεχτούν επιθέσεις
από το σύστημα
και αφανιστούν.
Ήταν ίχνη
αποτυπώματα της ανθρωπιάς
ακόμα κι αν ήταν υπερδομική.