Για να γίνει πραγματικότητα το όραμα της ελευθερίας

έπρεπε να πάρει θέση σε κάθε μέτωπο

και να είναι ασυμβίβαστη με τους ραγιάδες

της συνωμοσίας, του δογματισμού και της βαρβαρότητας.

Οι προσκυνημένοι της πανδημίας έπρεπε να υποχωρήσουν για να σωθούν οι αθώοι.

Έτσι κάθε σημείο τριβής

κάθε επαφή

έπρεπε να δεχτεί μία πίεση.

Δεν είχε σημασία το μέσον.

Όλοι ήταν επικίνδυνοι όσο έλεγαν

ότι ο αναθεωρητισμός ήταν αναγκαίος.

Τους είχε ζήσει και για τα θύματα

της αναγνώρισης των γενοκτονιών

και την απελευθέρωση των κατεχομένων.

Έπαιζαν στους δήθεν μαχητές

αλλά επί της ουσίας

και στην πράξη

ήταν ραγιάδες

που δεν τολμούσαν να κινηθούν.

Όλοι ήταν μόνο λόγια.

Έτσι επικεντρώθηκε στις πράξεις

γιατί μόνο αυτές ήταν αποδείξεις

της αντίστασης της Ανθρωπότητας.