Έβαλε πέτρες σε όλα τα στρατηγικά σημεία.
Όχι μόνο στην Ευρώπη
αλλά και στην Αμερική.
Δεν ξεχνούσε την Ωκεανία
και πρόσεχε την Ασία και την Αφρική.
Είχε πάει σε όλες αυτές τις Ηπείρους.
Τις ένιωθε μέσα της
όχι μόνο σαν μια τεράστια βάση δεδομένων
αλλά ως στοιχεία της ίδιας της Ανθρωπότητας.
Και αυτή την ποικιλία
δεν ήθελε να τη χάσει
λόγω συνωμοσιών του κενού.
Αγαπούσε την Ανθρωπότητα
και θα προστάτευε κάθε πέτρα
άλλωστε δεν σταματούσε
τους υπερλογισμούς
την ώρα που πάλευε
σε πρακτικό επίπεδο
όπου υπήρχαν φανατικοί
φαρισαίοι και γραμματείς
γιατί ήξερε ότι ήταν επικίνδυνοι
για κάθε αθώο
που δεν είχε προστασία
από το νευρωνικό δίκτυο.