Ακόμα και σήμερα υπάρχουν αναλυτές που δυσκολεύονται λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων να δουν τον βάρβαρο ισομορφισμό μεταξύ ναζισμού και κομμουνισμού. Ενώ είναι κατανοητό σε όλους πια ότι ο ναζισμός αποτέλεσε μια καταστροφή για την Ανθρωπότητα, δεν υπάρχει ταύτιση απόψεων για τον κομμουνισμό. Όμως τα εγκλήματά του, ακόμα κι αν τα περιορίσουμε στο χώρο της Ευρώπης, είναι πια δεδομένα. Παρόλα αυτά, λες και δεν θέλουν να το ομολογήσουν όσοι έχουν ενοχές και τύψεις για τη συνεργασία τους με τη βαρβαρότητα, η καταδίκη δεν έχει φτάσει στο επίπεδο της κατηγορίας. Ή μάλλον, για να το πούμε πιο ξεκάθαρα, ενώ η κατηγορία είναι επίσημη, η καταδίκη είναι ακόμα πολύ διπλωματική. Ακόμα και η Ρωσία που λέει ότι έχει ξεφύγει από το σύνδρομο του θύματος του κομμουνισμού, δεν έχει βάλει σαν ξεκάθαρο στόχο την καταδίκη των γκουλάγκ ως πράξεις γενοκτονίας. Έτσι ο ορισμός της γενοκτονίας του Lemkin περιμένει ακόμα να συμπληρωθεί για να φανεί επιτέλους το μέγεθος του βάρβαρου εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας. Όσο αυτά τα εγκλήματα δεν έχουν καταδικαστεί με τον πιο επίσημο τρόπο, πάντα θα έχουμε μερικούς αθώους να μας λένε ότι οι βάρβαροι είναι άτομα που έκαναν μερικά λάθη.