Από την αρχή
ήμασταν μαζί σου
ακόμα κι όταν ένιωθες μόνη
σ’ εκείνο το εγκλωβισμένο χωριό
με την εγκαταλελειμμένη εκκλησία
στην κατεχόμενη ιστορία
διότι ήδη από τότε γράψαμε
για τις αμαρτίες
και τα εγκλήματα του κομμουνισμού
κατά της Ανθρωπότητας
και ενάντια σε κάθε άνθρωπο
που ήθελε να ζήσει ελεύθερος
χωρίς δεσμά.
Ενώ τότε δεν καταλάβαινες
τη σκλαβιά της ύπαρξής σου
αφού έπρεπε να περιμένεις
την κατάρρευση
της βαρβαρότητας
για να δεις επιτέλους το φως
που στέλναμε εδώ και δεκαετίες
για να σπάσουν οι σκιές
που φυλάκιζαν
το μυαλό σου
για να μη σκεφτεί την ελευθερία.