Ήταν δύσκολο να τους εξηγήσει πώς ήταν τα πράγματα εκείνα τα χρόνια.
Οι περισσότεροι δεν είχαν ιδέα λόγω παντελούς απουσίας γνωστικού αντικειμένου στις σπουδές τους,
οι άλλοι δυσκολεύονταν να θυμηθούν τα γεγονότα.
Έτσι τους μίλησε για τον φίλο του τον Jörg με τον οποίο είχαν βρεθεί χάρη στο σκάκι και τη θρησκεία.
Αγαπούσε τα απλά πράγματα και τα πιόνια.
Ενώ ο ίδιος έβλεπε ότι το απλό είναι πολύπλοκο
κι ότι τα κομμάτια λειτουργούσαν καθαρά χρονοστρατηγικά.
Είχε ακόμα το βλέμμα του στο μυαλό του.
Ήταν πολύ πριν το 1987.
Σκέφτηκε ξανά πώς ένιωσε στις 12 Ιουνίου, 
όταν ο Reagan είπε την περίφημη φράση.
Όταν μίλησε πιο άμεσα όσο ποτέ
στον Γενικό Γραμματέα Горбачёв
που δεν ήταν ακόμα πρόεδρος του Ανώτατου Σοβιέτ
oύτε Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης.
Όμως η μεγάλη αλλαγή φάσης
έγινε πιο μετά…
Το 1989 η Ουγγαρία άνοιξε τα σύνορά της.
Tους φάνηκε παράξενο και άσχετο.
Αλλά τους εξήγησε ότι χάρη σε αυτό το άνοιγμα
οι Γερμανοί των κατεχομένων πήγαιναν Ουγγαρία
για διακοπές και κατέληγαν στη Δυτική Γερμανία.