Όσο παράξενο κι αν φαινόταν
οι σκορπιοί συνέχιζαν να αγαπούν
αλλά δεν ήξεραν ακόμα
προς ποια κατεύθυνση.
Και δεν είχαν ποτέ στη ζωή τους
συναντήσει χαμαιλέοντες.
Τα κατεχόμενα ήταν κενά.
Και του θύμισαν αυτούς
τους παράξενους πίνακες
που είχαν πολλά μηδενικά στοιχεία
αλλά όχι όλα.
Το κατοχικό καθεστώς ήταν μόνο
της παρουσίας
όχι όμως της ουσίας.
Τόσες δεκαετίες λειτουργούσε μόνο
μέσω της φοβίας
και δεν ήξερε πώς να συμπεριφερθεί
με αυτούς που δεν φοβόταν.
Εκείνοι δεν φοβόντουσαν
ούτε τους αγκυλωτούς σταυρούς
ούτε τα σφυροδρέπανα
και ακόμα λιγότερο την ημισέληνο.
Ήξεραν πόσο κενά σύμβολα ήταν.
Και κανένα δεν τους έκανε εντύπωση.