Όταν ήρθε η νύχτα
δεν έφυγαν από τα κατεχόμενα
και συνέχισαν τη νυχτερινή αποστολή
με τα άστρα στο στόμα.
Ήταν η πρώτη φορά
που έβλεπαν το τοπίο
να βυθίζεται μέσα
στον έναστρο ουρανό.
Τότε είδαν την πραγματική εικόνα
της κατοχής αφού ποτέ πριν δεν είχαν
φανταστεί αυτό το θέαμα
δεν ήταν επειδή ήταν απαγορευμένο
αλλά από μόνοι τους
το είχαν απαγορεύσει
στην φαντασία τους
για να μην φταίνε
που δεν το είχαν κάνει.
Τότε σκέφτηκαν ότι ένας ολόκληρος λαός
περίμενε απλώς
την αρχή της φαντασίας
για να δει επιτέλους
το τέλος της κατοχής
εκείνου του ακίνητου καραβιού
που έδειχνε τον φάρο.