Επειδή τα δεδομένα της Ευρώπης είχαν σταθεροποιηθεί μετά τη Γιάλτα και δεν είχαν αλλάξει με τον απελευθερωτικό αγώνα στην Ελλάδα, ο κομμουνισμός στράφηκε προς την Ασία πρώτα με τον πόλεμο στην Κίνα από το 1945 έως το 1949, στη συνέχεια με τον πόλεμο στην Ινδοκίνα μεταξύ 1946 και 1954, αλλά βέβαια και με τον πόλεμο στην Κορέα από το 1950 έως το 1953, χωρίς να ξεχάσουμε τον πόλεμο στο Βιετνάμ που ξεκίνησε το 1955 και τελείωσε το 1975, που θα παρασύρει την Καμπότζη και το Λάος. Ουσιαστικά η Κίνα προσπαθεί να κάνει το ανάλογο που κατάφερε η Σοβιετική Ένωση εντός της Ευρώπης αλλά και στην Ασία με την Αρμενία, Γεωργία και Αζερμπαϊτζάν αλλά και με Κιργισία, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν και Καζακστάν. Αυτή η επέκταση ήταν μια δεύτερη ζωή για τον κομμουνισμό που δεν μπορούσε να πείσει άλλες χώρες στην Ευρώπη ειδικά με την παρουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά το 1957 με τη Συνθήκη Ρώμης και βέβαια το 1949 με την ίδρυση του ΝΑΤΟ.