Μετά το Watergate, ο Kissinger αρχίζει να έχει συνομιλίες με τον Πρόεδρο Ford για το κυπριακό. Αυτό αποδεικνύεται ήδη από την τηλεφωνική συζήτηση στις 10 Αυγούστου 1974 όπου φαίνεται ότι ο Kissinger μαθαίνει ακόμη πώς θα θέλει να λειτουργήσει ο Πρόεδρος. Πάντως λόγω των γεγονότων είναι υποχρεωμένος να τον ενημερώσει για την κατάσταση της εισβολής. Σε αυτή τη φάση ο Kissinger εξηγεί ότι οι Τούρκοι κατέχουν το 15% του νησιού και ότι θέλουν το 30%. Το σημαντικό είναι να μην ξεχάσουμε ότι τη στιγμή της κατάπαυσης πυρός κατέχουν μόνο 3%. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι οι Τούρκοι δεν σεβάστηκαν τη συμφωνία και συνέχισαν τις επιθέσεις τους ενώ από την πλευρά των Ελλήνων γινόταν τεράστια προσπάθεια για να βρεθεί μια διπλωματική λύση, η οποία ήταν καταδικασμένη με την έννοια ότι οι Τούρκοι θα συνέχιζαν τις εχθροπραξίες μέχρι να καταφέρουν τον στόχο τους τουλάχιστον τον επίσημο δηλαδή μια πρόσβαση στη θάλασσα για να υπάρχει θαλάσσια επαφή με την Τουρκία. Έτσι ο Kissinger εξηγεί ότι οι Έλληνες θα μπορούσαν να δεχτούν δυο ή τρεις αυτόνομες τουρκικές ζώνες αλλά όχι μια ενιαία.