“Υπάρχουν όντα
που δικαιολογούν τον κόσμο
που βοηθούν να ζούμε
μόνο με την παρουσία τους.
-Ναι, και πεθαίνουν”.
Σιωπή έγινε
λες και λόγοι πολλοί
είχαν εκφωνηθεί.
Ήταν, ωστόσο, η αλήθεια.
Σίγουρα πάρα πολύ σκληρή για μας
και τόσο όμορφη, εν τούτοις.
Ήταν εκείνη που ο Σωκράτης
γνώριζε πάρα πολύ καλά
όχι χάρη στην κοινωνία
που την είχε καταδικάσει
μα στην ανθρωπότητα
που τον είχε δεχθεί.