«Ο κόσμος τούτος είναι άνευ ενδιαφέροντος
κι όποιος το αναγνωρίζει κατακτά την ελευθερία του.
Και για την ακρίβεια, σας μισώ που δεν είστε ελεύθεροι.
Σ’ ολόκληρη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ιδού μόνος ελεύθερος.
Χαίρετε, σας ήρθε επιτέλους
ένας αυτοκράτορας για να σας διδάξει την ελευθερία.»

Το να δίνεις σημασία στον κόσμο
δημιουργεί περιορισμούς
που σιγά-σιγά γίνονται εμπόδια.
Ενώ η επίγνωση της ματαιότητάς του
δίνει φτερά στην ελευθερία.
Κανένας σύνδεσμος, κανένας δεσμός
δεν μπορεί να συγκρατήσει την ελεύθερη ύπαρξη
μέσα σ’ έναν κόσμο κενό ουσίας.
Και προβάλλει το πρόβλημα της επιβίωσης,
από τη διάρκεια της ελευθερίας
απ’ όπου και η αναγκαιότητα της διδασκαλίας
με κίνδυνο να πεθάνεις όπως ο Σωκράτης.