Σ’ εκείνα τα νησιά
ο χρόνος είναι ανελέητος
λες και ξέρει για το τέρας
που έδωσε τα πάντα
για να γίνει γαλάζιος
ο ουρανός των ανθρώπων.

Δεν μπορεί να ξεχάσει
τη θυσία του ιππότη
που δεν φόρεσε πανοπλία  
παρά μόνο για ν’ ανεβεί
με τα σπαθιά στον ουρανό
και να δείξει το μονοπάτι.

Κι όταν κοιτάζει
τους πίνακες του Gauguin
δεν μπορεί παρά να θυμηθεί
τα ηλιοτρόπια του Vincent
δίχως να κλάψει και πάλι
με το τραγούδι στο χέρι.