Αυτοί που δεν ήθελαν την έννοια του πολιτισμού έπρεπε να αποδεχθούν ότι υπήρχε το πρόβλημα της αντιπαράθεσης. Υποβαθμίζοντας την έννοια των πολιτισμών για να ταυτισθεί με τη θρησκεία,  δεν είχαν βρεθεί στρατηγικά σχήματα. Οι θρησκείες δημιουργούσαν έναν επιμερισμό της Ανθρωπότητας. Αλλά αυτός δεν μπορούσε να λειτουργήσει με τους πολιτισμούς. Έτσι ενώ στην αρχή ήταν μόνοι οι πολιτισμοί και πολλοί προσπαθούσαν να μην τους αναγνωρίσουν καν, αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν την αντιπαράθεσή τους τουλάχιστον σε επίπεδο φαινομενικό μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.  Ήταν μια αλλαγή φάσης αλλά όχι μια αλλαγή κύκλου. Ενώ τώρα ένιωθε ότι εκεί βρισκόταν η ουσία. Γιατί να πεθαίνουν οι πολιτισμοί; Επειδή τους σκότωνε η βαρβαρότητα. Γιατί τους σκότωνε η βαρβαρότητα; Διότι υποστήριζαν την ύπαρξη της Ανθρωπότητας. Ποιο ήταν το εργαλείο της βαρβαρότητας στην προκειμένη περίπτωση; Η τεχνητή αντιπαράθεση μέσω θρησκείας. Ήταν μια απόδειξη ότι η κουλτούρα δεν άντεχε καν το μέγεθος της Χρονοστρατηγικής. Πώς να παίξει λοιπόν έναν ρόλο που να είναι βαρυσήμαντος εντός του χρονικού της χιλιετίας;