Πάνω από το νησί
έβλεπα τον ορίζοντα
και εκεί να στέκεται το άλλο
πιο αινιγματικό ακόμα
αλλά κανένας δε μου είπε το όνομά του…
Λες και ήταν μυστικό αλλά δεν ήταν.
Μόνο άγνοια ήταν.
Έτσι επικεντρώθηκα στο πρώτο
που ήταν και το πιο παλιό
για τα ανθρώπινα δεδομένα.
Σε αυτό βυθίστηκα
στο αρχαίο παρελθόν
για να βρω επιτέλους το περίφημο αυγό.
Για εκείνο που έλεγε ο θρύλος…
Αλλά ούτε αυτό το βρήκα.
Το πίστεψα όμως
γιατί το έβλεπα σαν αυτά
που προστάτευαν τους πολυέλαιους
των εκκλησιών της πίστης.
Έτσι μόνο στη βαθύτητα
ανακάλυψα το φως της πολυκυκλικότητας
που δεν έπαψε να ανάβει τα σωθικά
σαν να ήταν δώρο προμηθειακό.