Εκτός αν έζησες σε υπόγειο

δεν ξέρεις για την ομορφιά του σκοτεινού

εκεί που ζουν οι ξεχασμένες αναμνήσεις

δίχως να προκαλούν τύψεις

στους προδότες της δικαιοσύνης.

Μα όταν διαβάσεις το Υπόγειο

θα καταλάβεις ότι κι ο πόνος

έχει την ομορφιά του μα είναι αόρατη

όπως είναι δύο αθώοι αναρχικοί

στον διάδρομο του θανάτου

μετά από την κατηγορία

της απάνθρωπης κοινωνίας.

Αλλά τώρα είναι ακόμα νωρίς

για σένα που δεν έμαθες να βλέπεις

μέσα στο σκοτάδι.