Μέσα στη σιωπή
άκουγε μόνο
την ανάσα της
δεν ήταν κοντά του
αλλά ήταν
πάντα μαζί της
ήταν η χαρά
της μεταχαράς του
την ένιωθε
και χωρίς
να την αγγίζει
γιατί η αφή του
ήταν βαθιά
και δεν είχε όριο
το δέρμα
αφού ήταν
φτιαγμένη
για την ψυχή
από την αρχή
αλλά το κατάλαβε
μόνο όταν το φως
ξεχείλισε.