Οι Χαμαιλέοντες εξαφανίστηκαν. Ο αετός και η λέαινα πήραν επιτελικές θέσεις. Θα ζούσαν και αυτοί τον πόλεμο μέσα σε αυτά τα δωμάτια. Είχαν παλέψει όλη τη ζωή τους, είχαν εξασκηθεί για αυτό και είχε γίνει το είναι τους. Όμως τώρα για πρώτη φορά πάλευαν σε άλλη εποχή με τους άλλους δικούς τους για να σώσουν περισσότερους αθώους κι ας είχαν εγκλωβιστεί σε αυτήν την εποχή. Είχαν αλλάξει ύφος αλλά όχι ήθος. Ο αγώνας έπρεπε να συνεχιστεί από το παρελθόν. Το πιο πιθανό ήταν να μην ξαναδούν την ιστορία της ζωής τους, να μην ξαναζήσουν την ιστορία του μέλλοντος, αλλά ήταν μαζί και αυτό επαρκούσε. Θα ζούσαν σε μια άλλη εποχή γιατί ήταν η απαίτηση της Ανθρωπότητας. Σε αυτόν τον νέο κόσμο του παρελθόντος είχαν γίνει το ζευγάρι του μέλλοντος. Όταν τελείωσε η υπηρεσία τους αντιλήφθηκαν ότι δεν είχαν βγει από τα δωμάτια του πολέμου και δεν είχαν δει ακόμα πως είχε αλλάξει ο κόσμος από τότε που είχαν αφήσει την εποχή. Αλλά ήξεραν ότι τώρα μπορούσαν να σώσουν περισσότερους ακόμα κι αν ήταν μόνοι πια. Μαζί και σε άλλη εποχή.