Οι ασταμάτητοι είχαν πάρει τη θέση τους μέσα στο παρελθόν. Δεν μπορούσαν να ξέρουν από πριν τι θα γινόταν ακριβώς μετά. Αλλά δεν είχε σημασία. Συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα και αυτό ήταν η ουσία. Άκουγαν πια ζωντανά τους  βάρβαρους βομβαρδισμούς και κάθε φορά το βλέμμα τους διασταυρωνόταν αλλά ποτέ δεν εγκατέλειπαν τη θέση τους. Ο αετός και η λέαινα είχαν έρθει για να ζήσει το Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν έπρεπε να πέσει γιατί ήταν ο πύργος του κάστρου της Ευρώπης. Και από αυτόν θα ερχόταν η απελευθέρωση. Δεν μπορούσε να μη σκεφτεί τον δικό της πύργο που ήταν πάντα έτοιμος να κάνει ό,τι θέλει σε οποιαδήποτε στιγμή όσες φορές κι αν ήταν απαραίτητο για τη χαρά της. Δεν ήταν τυχαίο που αυτή η αποστολή είχε αρχίσει στην κορυφή του ουρανοξύστη. Εκεί βρισκόταν η ουσία που της έδινε κάθε φορά που είχε ανάγκη. Έτσι όταν βγήκαν ακόμα και μετά στο βομβαρδισμένο Λονδίνο ήξερε ότι επειδή ήταν μαζί της όλα θα γινόντουσαν. Αυτό της είχε πει και αυτό έγινε.
Αccomplishment.