7161 - Ισπανικός διάλογος

Ν. Λυγερός

Carlos : Άκουσες για την Ελλάδα;

Mariana : Όχι, τι έγινε;

Carlos : Λένε ότι δεν υπάρχει πια.

Mariana : Ποιος το λέει;

Carlos : Τα άτομα της κρίσης.

Mariana : Νόμιζα ότι έλεγαν ότι είναι φτωχή.

Carlos : Πάντα ήταν φτωχή.

Mariana : Σωστό και αυτό. Και τώρα;

Carlos : Τίποτα.

Mariana : Τι; Τίποτα;

Carlos : Τίποτα σου λέω.

Mariana : Τώρα το λες και εσύ;

Carlos : Όχι! Εγώ δε λέω τίποτα.

Mariana : Και οι άλλοι;

Carlos : Το ίδιο… αλλά για την Ελλάδα.

Mariana : Και αυτό το τίποτα ήρθε από το πουθενά;

Carlos : Μάλλον από εκεί πλέον.

Mariana : Και ποιος πήρε τη θέση του τίποτα;

Carlos : Εδώ υπάρχει κενό!

Mariana : Η θεωρία συνόλων μου φαίνεται πιο εύκολη… Κι εμείς πού θα πάμε διακοπές;

Carlos : Προτιμώ το τίποτα από το πουθενά.

Mariana : Ε τώρα τι να σου πω;

Carlos : Τι να πεις;

Mariana : Ας τους να λένε…

Carlos : Και τι θα κάνουμε;

Mariana : Θα πάμε να ρίξουμε μια ματιά.

Carlos : Πού;

Mariana : Στην Αποκλειστική Ουδέτερη Ζώνη.

Carlos : Τι είναι αυτό;

Mariana : Πώς να πω αλλιώς;

Carlos : Έλα ντε…

Mariana : Όταν θα είμαστε εκεί…

Carlos : Κι αν την έχει πάρει κάποιος;

Mariana : Ποιος;

Carlos : Ξέρω εγώ… Ο γείτονας!

Mariana : Ο γείτονας του ανύπαρκτου;

Carlos : Τρόπος του λέγειν.

Mariana : Μα εδώ μας έχουν κουράσει με το τίποτα!

Carlos : Ωραία, πες ότι πάμε.

Mariana : Ε, δεν έγινε και τίποτα!

Carlos : Καλά θα δούμε..Πες..

Mariana : Θα πούμε σε όλους ότι υπάρχει η Ελλάδα!

Carlos : Στην ΑΟΖ;

Mariana : Πού αλλού;

Carlos : Και ποιος θα μας πιστέψει;

Mariana : Οι φτωχοί.

Carlos : Γιατί;

Mariana : Θα γνωρίσουν την πατρίδα τους.

Carlos : Και μετά;

Mariana : Θα τελειώσει η κρίση του τίποτα!