– Δάσκαλε, γιατί να περάσουμε από δω;

– Χωρίς τις επάλξεις, τα σοκάκια της Πόλης θα ήτανε νεκροί δρόμοι.

– Κι είν’ αυτός ο μόνος λόγος;

– Όχι βέβαια.

– Μπορώ να μάθω έναν δεύτερο;

– Το άκρο καθορίζει το κέντρο.

– Και δίχως αυτές τις επάλξεις, δεν υπάρχει πλατεία του τίλιου;

– Αυτό είναι το θέμα.

– Μα ο εχθρός …

– Ακριβώς, εδώ βρισκόμαστε στη θέση μας.

– Μακριά από τους ανθρώπους;

– Ναι για να είμαστε έτοιμοι.

– Κοντά στα θηρία;

– Ναι, για να πολεμήσουμε.

– Κι ο κίνδυνος;

– Δική μας έννοια!

– Κι ο φόβος μου;

– Είναι φυσιολογικός.

– Τότε γιατί;

– Διότι θα πεθάνεις δίπλα στον δάσκαλό σου.

– Μα γιατί;

– Από αγάπη για την ανθρωπότητα.

– Όμως εγώ δεν γνωρίζω παρά μόνον εσάς.

– Είν’ αρκετό αυτό για να πεθάνεις.