Αυτή η κατάσταση είχε δημιουργήσει κλίκες ατόμων που πίστευαν μόνο επιλεκτικά. Με άλλα λόγια ήταν εναντίον του όλου. Δεν ήθελαν μία πίστη του όλου. Προτιμούσαν μία θρησκεία του μέρους. Επέλεγαν μόνο τα στοιχεία που τους βόλευαν. Ήθελαν το ένα και δεν ήθελαν το άλλο. Μάλιστα είχαν την εντύπωση ότι έχουν και άποψη. Επέλεγαν από το όλο μόνο το μέρος. Δεν πίστευαν συνολικά στην έννοια του Αγίου. Πίστευαν μόνο στον δικό τους και γι’ αυτό επέλεγαν την εικόνα του για το σπίτι τους. Ο εκφυλισμός ήταν τέτοιος που δεν τους ενοχλούσε να μην έχουν την εικόνα του Χριστού. Άλλωστε δεν τους σύμφερνε, διότι, ακόμα και σταυρωμένος, είχε πάντα του τα χέρια ανοιχτά. Διότι ήταν μία αγκαλιά για την Ανθρωπότητα και τίποτα λιγότερο. Έτσι, όσοι επέλεγαν μόνο μερικά από τα στοιχεία του, γίνονταν πολύ γρήγορα ακόμα και εχθροί της Διδασκαλίας του. Αμφισβητούσαν με ύπουλο τρόπο ό,τι είχε πει που δεν τους σύμφερνε. Ήθελαν να κάνουν το δικό τους κι όχι το θέλημά του.