Για ν’ αντέξουν δίχως Καλοκαίρι
τους Χειμώνες
έπρεπε να έρθει η Άνοιξη.
Κι ο κήπος ήθελε ουσία.
Αυτό ζητούσαν τα σπάνια λουλούδια.
Δεν έπρεπε να σηκώσει τα χέρια.
Αντιθέτως έπρεπε να μπουν στη βαθύτητα.
Ήταν απαίτηση για την απελευθέρωση
και τον συντονισμό των κινήσεων
που περίμενε η πράξη.
Τα λουλούδια το ένιωσαν.
Και τα πέταλά τους έγιναν φιορδ.
Θα ζούσε μέσα τους
για να έρθει η Άνοιξη
και με αυτή η Ανάσταση
έπρεπε όμως να γεννηθεί
μέσα στον Χειμώνα.
Αυτή ήταν η δυσκολία.
Κι αυτή ήταν η απαίτηση.
Γιατί χάρη στα λουλούδια
θα ζούσε και το δάσος.
Η σωτηρία ήταν πια αναγκαία
ακόμα κι αν δεν ήταν αρχική συνθήκη.
Η συνέχεια την ήθελε
και θα την είχε λόγω απόλαυσης της ομορφιάς.