Μόνο το φως μπορεί να βάλει τα δάκτυλά του

μέσα στη φωτιά χωρίς να καεί.

Φως είχε το χιόνι.

Φωτιά είχε η λάβα.

Το φως της πίστης.

Η φωτιά της κάθαρσης.

Το φως του πάθους.

Η φωτιά του πόθου.

Δεν ήταν μόνο στρατηγικό μείγμα

αλλά κράμα των αιώνων.

Φως είχε το γυαλί

Φωτιά το ατσάλι.

Μ’ αυτά ήταν πλασμένοι οι ουρανοξύστες

που είχαν φυτρώσει στο Μανχάταν

εκεί που βρίσκονταν

κι  η γη της Ανθρωπότητας.

Και γι’ αυτό τα κοίταζε

με το βλέμμα

του αετού.

Όλα είχαν ενωθεί

πριν χίλια χρόνια

και τώρα τα ζούσαν

μαζί του

οι γαλάζιες ψυχές…

Γαλαξίας με ήλιους της νύχτας!