Συμμετείχαν ενεργά στο έργο
αφού ενσωμάτωνε τις ψυχές
κι όσα του έλεγαν
γιατί ήταν πάντα μαζί του
όπως ήταν πάντα μαζί τους
ακόμα κι αν φαινόταν αδιανόητο.
Ζούσαν το ταυτόχωρο
στην ανάγνωση
και το συνεχόμενο
στη ζωή.
Ήταν στο νησί του ηφαιστείου
άλλωστε κι εκεί τον είχαν ζήσει
και στο παρελθόν.
Βρέθηκαν και μάλιστα στο κέντρο του νησιού
που δεν ήταν τίποτε άλλο
από το ίδιο το ηφαίστειο.
Αλλά ποιος να το φανταστεί
αν δεν τον είχε ζήσει
κάτω από το άνοιγμα της νύχτας
ή μέσα στο υγρό της ημέρας
για να πετάξει η ορμή
και να χυθεί η δύναμη
για να γίνουν ένα μαζί του
χάρη στην ουσία
του φωτός.