Στην Ανθρωπότητα
δεν υπήρχε
το σε παρακαλώ
γιατί ποτέ δεν είχε αποτέλεσμα.
Στις κοινωνίες
ήταν αυτό που πάντα
επέβαλαν να κάνει κάποιος
αυτοί που είχαν την εξουσία.
Δεν είχε νόημα να τρέχεις πίσω
γιατί ήταν σαν να γονατίζεις.
Κι ο ιππότης γονάτιζε μόνο
για να κάνει την προσευχή του
δεν είχε μάθει αλλιώς.
Και γι’ αυτό είχε σπάσει
κάθε κανόνα
που βασιζόταν
στα παρακάλια.
Είχε ζήσει τη σαβούρα
και τη μιζέρια τους.
Διότι καμία κοινωνία
δεν θα σεβαστεί
από τη στιγμή
που θα την παρακαλέσεις.
Συγχωρούσε αλλά δεν ξεχνούσε
γιατί ήξερε και γι’ αυτό το έγκλημα
των επαφών
που σβήνουν και το φεγγάρι
για να μη φανεί
όχι πόσο γυμνοί είναι
αλλά πόσο κενοί.
Μη παρακαλάς το κενό.
Γιατί όχι μόνο δεν αλλάζει
απολύτως τίποτα στην κατάσταση
αλλά δεν σέβεσαι
τον εαυτό σου.
Αυτό είπε στις ψυχές
για να ξέρουν
ότι θα συνεχίσει
ακόμα και μόνος.