Ο ιππότης των ψυχών
είχε ενσωματώσει τα λόγια τους στο έργο
για να πλάσει το αναγκαίο πåθος.
Ήταν ο τρόπος που είχε ανακαλύψει
χάρη σε αυτές.
Ζητούσαν τα πάντα
γιατί αυτές θα προστάτευαν το έργο
με τη διάδοσή του.
Δεν ζούσαν απλά πια.
Ήταν φωτισμένες
γιατί είχαν την ουσία του μέσα τους.
Έτσι όταν είδαν τη γαλαζοαίματη περγαμηνή
κατάλαβαν ότι άρχιζε
ένας νέος κύκλος
της πολυκυκλικότητας.
Στη σκέψη τους πέρασε το σχήμα
της Παλαιάς Διαθήκης
και της Καινής Διαθήκης.
Είχαν διαβάσει τις Παλαιές Σάγκα
κι είχε γράψει την Καινή Σάγκα.
Τα χίλια φύλλα
της γαλάζιας περγαμηνής
ήταν η Σάγκα του φωτός.
Σαν σημεία στίξης
είχε τον πόθο των ψυχών
και ως λέξεις πάθους,
τον λόγο του ιππότη
αφού ήταν η ουσία τους.