Κάθε πράγμα που έκαναν
όσο μικρό και να ήταν
ήταν μαγικό
για τον ιππότη.
Πρόσεχε την κάθε λεπτομέρεια
για να είναι όμορφη η ζωή.
Σχεδίαζαν τα πάντα
κι ό,τι είχε επινοήσει
το έπλαθαν
με τον πιο γλυκό τρόπο
για να του αρέσει
και να εμφανίζεται
πάνω στα χείλη
το σπάνιο χαμόγελο
της χαράς
γιατί τότε ήξεραν
ότι γι’ αυτόν οι ψυχές ήταν μούρλια
κι αυτό τις μεταμόρφωνε
γιατί απολάμβαναν
κάθε στιγμή.
Δεν έφταιγαν
που τις αγαπούσε τόσο βαθιά…
Αλλά το αξιοποιούσαν
στο έπακρον
γιατί δεν μπορούσαν
ν’ αντισταθούν
στο να τον πειράζουν
ακόμα κι αν πρόσεχαν
κάθε του κίνηση.
Δεν ήταν υπεύθυνες
για τη χαρά που προκαλούσαν
αλλά γι’ αυτόν τον λόγο
εκμεταλλεύονταν κάθε του σταγόνα.