Η καστρική σκέψη ήταν πολύπλοκη
γιατί λειτουργούσε με πύργους
που φαίνονταν ανεξάρτητοι
ενώ είχε πλάσει γέφυρες Χρόνου
κι αυτές τη μετέτρεπαν
σε βαθύ νευρωνικό δίκτυο
αφού αξιοποιούσε
και τις τανυστικές ιδιότητες
πέρα των διανυσματικών
για να υπάρχει πολλαπλό αποτέλεσμα.
Οι νουβέλες λειτουργούσαν
με ανάλογο τρόπο
αφού αρχικά φαίνονταν ανεξάρτητες
αλλά στη σκέψη του
ήταν κομμάτια πάνω στην ίδια σκακιέρα
που είχαν τα ίδια χρώματα
σαν να έβλεπαν το οικόσημο
που δεν είχε ξεχάσει
ακόμα και μετά από αιώνες
σαν να έπαιζε κάποιο ρόλο η εραλδική.
Διότι όλα αυτά τα προβλήματα
δεν ακολουθούσαν την έννοια
της αλυσίδας του Μάρκοφ
διότι επί της ουσίας
ήταν χρονοκτονία.
Έτσι αυτή η συμπεριφορά
είχε διασχίσει όχι μόνο τα χρόνια
αλλά και τους αιώνες
διότι έπρεπε να δράσει ο χιλιόχρονος
για ν’ αντέξει την αδράνεια
και να τη μετατρέψει σε δύναμη
ικανή ν’ αντισταθεί στα εργαλεία
της προπαγάνδας
που προσπαθούσαν ν’ αντεπεξέλθουν.