Δεν έβλεπαν ότι ο φόβος για τα μυστικά
δεν είχε κανένα νόημα
αφού αυτά ήταν φτιαγμένα
για να διασχίσουν τη λήθη
αφού ήταν ένας κώδικας μνήμης.
Όσοι δεν είχαν, ήταν απλώς για να μην εκτεθούν
όμως ο κόσμος του ήταν ανοιχτός,
αυτό έδειχνε με τις κινήσεις του,
αυτό έπλαθε με τις πράξεις του,
για να φαίνεται η ουσία
χωρίς να κρύβεται
αφού ήταν σαν το φως.
Τα άστρα της νύχτας έμοιαζαν
με μυστικά της ημέρας
αλλά όσοι τα ήξεραν
είχαν μέσα τους έναν τρόπο να μη χαθούν.
Αυτό είχε επινοήσει για τους πιστούς
για να μην είναι ποτέ μόνοι
ακόμα και στα πιο δύσκολα.
Όσοι το έβλεπαν, ένιωθαν την παρουσία του
όπου κι αν ήταν και σε κάθε αποστολή.
Έτσι το φως εξαπλωνόταν
όπως γινόταν με τα κεριά
που δεν είχαν ξεχάσει
για ποιο λόγο έκαιγαν.