Άκουγαν περισσότερο όταν ήθελαν να βοηθήσουν άλλους

διότι αντιλαμβάνονταν ότι δεν τα καταφέρναν.

Ενώ με μερικές συμβουλές

άλλαζε όλο το τοπίο.

Κάθε λέξη του είχε μία βαρύτητα.

Κι ο λόγος του είχε βαθύτητα.

Έτσι άγγιζε όχι μόνο τα σώματα

αλλά και τις ψυχές που ήθελαν να ζήσουν.

Κι αν στην αρχή νόμιζαν

ότι ήταν εδώ για τα σώματα

μετά καταλάβαιναν ότι στην πραγματικότητα

ήταν φτιαγμένος για τις ψυχές.

Τις άκουγε, τις πρόσεχε, τις προστάτευε.

Αλλά το πιο σημαντικό από όλα

ήταν ότι τις έσωζε όταν κινδύνευαν.

Έτσι όταν έβλεπαν τον κίνδυνο

τον άκουγαν πιο προσεκτικά.

Δεν είχαν πια την πολυτέλεια

να σπαταλήσουν χρόνο.

Και τότε έπιναν την ουσία του

για να δουν το φως

που έδειχνε το μονοπάτι

ακόμα και μέσα στο σκοτάδι

διότι ήταν η ίδια η ζωή του.