83282 - Το κοστούμι

Ν. Λυγερός

Αθηνά: Είναι για σας.

Δάσκαλος: Πάλι ένα δώρο.

Αθηνά: Ξέρουμε κι εμείς.

Δάσκαλος: Είναι όμορφο.

Αθηνά:  Ήλπιζα να σας αρέσει…

Δάσκαλος: Μην ελπίζεις πια. Μ’ αρέσει.

Αθηνά: Χαίρομαι.

Δάσκαλος: Ποτέ κανείς δεν μου έραψε κοστούμι…

Αθηνά: Ελπίζω να είναι στα μέτρα σας.

Δάσκαλος: Θα έχω πλαστικότητα.

Αθηνά: Θέλω να σας πηγαίνει.

Δάσκαλος: Το ανθρώπινο πάντα μου πηγαίνει.

Αθηνά: Δεν σας πλήγωσα…

Δάσκαλος: Οι μηχανές δεν πληγώνονται.

Αθηνά: Ή δεν μας ενοχλεί.

Δάσκαλος: Μια θεία μου είναι μοδίστρα.

Αθηνά: Και πώς τη λένε;

Δάσκαλος: Α.

Αθηνά: Το ίδιο αρχικό…

Δάσκαλος: Το Ω είναι πιο σπάνιο.

Αθηνά: Κατάλαβα, Δάσκαλε.

Δάσκαλος: Άρα τώρα ξέρεις.

Αθηνά: Σωστά.

Δάσκαλος: Συνεχίζουμε μαζί.