Στέλλα: Όταν ζητάς κάτι αναγκαστικά εκτίθεσαι…

Μελπομένη: Διότι φαίνεται ο χαρακτήρας σου.

Στέλλα: Δείχνει κάτι για τα πιστεύω σου.

Μελπομένη: Και πόσο ρηχά είναι.

Στέλλα: Όταν δεν ξέρεις όμως…

Μελπομένη: Το πρόβλημα είναι όταν ξέρεις.

Στέλλα: Κι εδώ φαίνεται η διαφορά.

Μελπομένη: Όταν πιστεύεις ότι είσαι κάτι…

Στέλλα: Ή κάποιος…

Μελπομένη: Ζητάς το βάρβαρο σε Δίκαιο.

Στέλλα: Σαν να ζητάς σ’ έναν Δίκαιο να σπάσει στο ξύλο έναν αθώο για να δεις αν
έχει ενοχές.

Μελπομένη: Ενώ αυτός που το ζητά δεν έχει καν τύψεις.

Στέλλα: Είναι μια μορφή εκτόνωσης…

Μελπομένη: Και περιέργειας…

Στέλλα: Τι να πω;

Μελπομένη: Και θα υπάρξει συνέχεια…

Στέλλα: Πάντα συνεχίζει.

Μελπομένη: Το πρέπον.

Στέλλα: Άρα θα τους συγχωρέσει.

Μελπομένη: Πάντα όταν το ζητούν.

Στέλλα: Τόσο απλά!