Φαινόταν αδιανόητο να έχει άρωμα η μουσική.

Κι όμως το έβλεπαν με τα μάτια τους.

Χάρη στο όργανο ένιωθαν το άρωμά της.

Ήταν σαν να έπιαναν την ουσία της

με τα δάκτυλά τους

και να τους έσπαζε τη μύτη

πριν τη γευτούν.

Έβλεπαν τις παρτιτούρες

κι άκουγαν τις συνθέσεις

των Mozart, Bach, Vivaldi, Handel

μέσω των ερμηνειών του.

Ήξεραν ότι ήταν δώρα

και το χαιρόντουσαν διπλά

όταν αντιλαμβάνονταν

την απήχησή τους.

Κάθε φορά που άκουγαν

ένα νέο κομμάτι

ήθελαν ν’ ακούσουν κι άλλα

και περίμεναν

ακόμα και χωρίς να το λένε

διότι ήξεραν

ότι θα άκουγε τη σιωπή τους

για να χαρούν

ακόμα περισσότερο

την τεράστια προσφορά

του αρώματος.